Στο κείμενο που ακολουθεί αναπτύσσεται μια προσομοίωση χρήσης 2 τύπων χρήματος η οποία αποτελεί τροποποιημένο “μοντέλο βάσει δρώντων” με χρήση 2 γλωσσών σε μια κοινωνία. Εξετάζεται η συνεκτικότητα και η ισχύς της θεωρίας του Orlean για τη γλώσσα. Επιπλέον οι προσομοιώσεις δεν πρέπει να είναι ουδέτερα αξιολογικά εργαλεία ψηφιακών δρώντων για τη χάραξη και εφαρμογή πολιτικών.